woensdag 11 februari 2009

van een geheim dat er geen meer is


Het was best een prettig gevoel al die tijd een fijn geheim voor onszelf te houden. Zo het gevoel hebben een beetje deel te mogen uitmaken van iets heel bijzonder en geheimzinnig.

Maar het is nog leuker nu het geheim onthuld is: elke zevenjarige mag een pracht van een (voor-)leesboek komen ophalen in de bibliotheek. We hadden ze verwittigd per brief die ze zelf konden lezen. En hoe trots waren ze toen ze vandaag met hun brief de bibdeuren binnenstapten. Blinkende oogjes en heel benieuwd.

Het doet me wel wat als je bedenkt hoeveel kinderen er vandaag met een verhaaltje uit Voor nu en nog heel lang zijn gaan slapen. Welk zullen ze gekozen hebben? Dat van de dieren die de nacht zoeken? Van meneer Max? Van de twee verliefde meisjes? Of van de mier die echt wel weg is en nooit meer terugkomt?

2 opmerkingen:

  1. Oh ja, mooi boek. Spijtig dat ons Leana al ouder is hé. Maar Miel is toch 7 (maanden), telt dit dan ook?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er kwam in onze bibliotheek een oudere man binnen die vroeg naar een gratis boek voor hem. Wij legden hem uit dat dat boek voor kinderen bedoeld was, maar daar had hij geen oor naar. Nee, nee het had in de krant gestaan: een gratis boek voor elke zeventigjarige. Wij hebben er dan de krant bijgehaald en hebben het laten zien. Toen hij zijn vergissing inzag, kon hij niet snel genoeg buiten zijn.

    BeantwoordenVerwijderen