AAAAAAAARGH!!!!
Vandaag, bij het luisteren naar mijn favoriete radiozender, werden mijn oren haast om het uur geterroriseerd door een reclamespot van 'De wakkere muis'. Dat die vanaf nu gratis bij de zondageditie van een populaire Vlaamse krant wordt gestopt. Op het einde komt de uitgever zelf met een toegenepen stemmetje nog even zijn zeg doen (Kneep iemand de stem van die muis maar eens voorgoed dicht!) Hoe lang duurt zo een spot? Twintig seconden? Wel, dan waren het telkens twintig verschrikkelijk akelige seconden! Ik word daar echt niet vrolijk van.
Kijk, er zijn nu eenmaal auteurs waar ik grote bewondering voor heb en er zijn er waar ik die veel minder voor heb. Tot die laatste groep horen MdB, PvL, CS, DB, JKR... Wat ze schrijven is niet veel meer dan pulp, maar je kan eventueel nog inbrengen dat ze kinderen die dat anders nooit zullen doen aan het lezen krijgen. Het lezen van pulp weliswaar, maar tenminste aan het lezen. En tenslotte hangen die kinderen dan toch niet op straat rond of zitten ze geen computerspelletjes te spelen. Dan is dat toch tenminste een verdienste. Ze moeten zowat de redders zijn van een generatie die anders tot god weet wat gedoemd is.
Maar er is ook nog een derde categorie schrijvers, en die wordt volledig ingenomen door GS. GS is niet meer dan zuiver boerenbedrog, maar dan wel boerenbedrog waar ontzettend veel kinderen en ouders incluis met goedgelovige poten intrappen. Boerenbedrog waar gigantisch veel geld mee verdiend wordt. De verhalen hebben totaal geen stijl, zijn ontzettend melig geschreven en de flauwe humor is zo voorspelbaar als wat. En dat van een orde dat je je kan afvragen of je kinderen toch niet beter oude vrouwtjes beroven op straat of massavernietigingsgames spelen op hun computer. Illustraties zouden zo gemaakt kunnen zijn door de tekenaars van Studio 100. Wie de auteur is, is een goedbewaard geheim. Begrijpelijk, ik zou ook niet willen dat mensen het van me wisten moest ik dit geschreven hebben. Waarschijnlijk is de oorspronkelijke auteur trouwens allang vervangen door een afschrikwekkend brakende machine, afgaande op het onwaarschijnlijke tempo waarop die boeken verschijnen. Om het onderste uit de portefeuilles van goedbedoelende ouders te schrapen zijn er bijfiguren zoals TS en OT die nu ook hun eigen reeks hebben. En als klap op de vuurpijl kan je GS alive uitnodigen voor een 'auteurslezing', op je school of op je verjaardagsfeestje. Waarschijnlijk komt hij ook nog in je neus pulken als je maar bereid bent in dit bedrog mee te stappen.
Je snapt het al, ik loop niet erg op met de boeken van GS. Ik geloof niet in het leesbevorderend effect ervan, behalve dan dat ze aanzetten tot het lezen van nog meer boeken uit dezelfde reeks. Ik geloof niet dat kinderen er op enige manier beter van worden, tenzij je zo'n kind hebt dat tengevolge van een of ander trauma nood heeft de realiteit te ontvluchten.
Daarom start ik vandaag een nieuwe actiegroep: de BGS (Ban GS). Een actieplan heb ik nog niet echt, maar alle suggesties zijn welkom. Misschien moeten we overgaan tot een rituele boekverbranding? Of gaan we in het geniep de geurbladzijden in GS's boeken benevelen met een slechte eau de cologne? Of kleuren we al die irritante lettertypes zwart?
Wie doet mee?
Zoon kreeg een van de boeken van GS ooit cadeau. Uit nieuwsgierigheid heb ik het opengeslagen. Ik wou dat ik dat niet had gedaan. Het vergt volgens mij waarlijk een onvoorstelbaar talent om zo hemeltergend slecht te schrijven...
BeantwoordenVerwijderenOh, en je bent PL vergeten in je lijstje :-)
Ik doe mee, hoor. Laten we beginnen met onze kinderen vol te stoppen met móóie boeken, klassiekers (in wording), dan hoeven ze de pulp niet meer. Misschien is het een idee om in plaats van een leeftijdaanduiding bij boeken, een leesvoorwaarde te stellen. Dat er in plaats van 'vanaf 7 jaar' op het omslag komt te staan 'Pas ná Wind in de wilgen' of 'Niet eerder dan na drie Edward van de Vendels'.
BeantwoordenVerwijderenEnne... geurbladzijden??? Tss.
Pascale, dat van die leesvoorwaarde vind ik nu eens een schitterend idee!
BeantwoordenVerwijderenHallo,
BeantwoordenVerwijderenIk zit dus met een probleem.
Mijn zoon van acht is vaak met geen stokken aan het lezen te krijgen. Voorlezen is geen probleem, daar gaat hij volledig in op, maar zelf lezen, ho maar ...
Wat moet ik dan doen als dat kind net naar, juist, die boeken grijpt, die in heel wat berichten als 'pulp' minachtend worden bekeken? Ik ben niet dol op de boeken van Geronimo (ik zie het nut van de initialen niet echt in), maar ik heb zelf veel boeken van Marc De Bel gesmaakt, net als die van Paul Van Loon, Dirk Bracke en J.K. Rowling (die overigens écht niet op één lijn te plaatsen is als de al dan niet wakkere muis), om maar te zwijgen over Enid Blyton die ik vaak gelezen heb, en nog steeds, uit nostalgie.
Zend ik mijn zoon dan naar het elitaire gedeelte van de boekenkast? Nee, dat doe ik niet.
Dat soort opmerkingen werkt mij verschrikkelijk op de zenuwen.
Wat ben ik blij dat ik toen ik jong was mijn boekensmaak zelf mocht ontdekken. Dat er geen volwassene in mijn nek stond te blazen als ik keuzes maakte. Dat elitaire 'goede' boeken me niet door de strot geduwd zijn, nee, die heb ik zelf ontdekt. En met hen de populaire boeken.
Mijn kinderen, die mogen dat van mij ook. Ze zullen het zelf wel ontdekken dat het ene veel beter of indringender is dan het andere. En intussen amuseren ze zich rot met klassieke, mooie én populaire verhalen.
Misschien toch eens een gedachte om over na te denken.
En die aanduidingen op een boek, leeftijd of iets anders? Daar heb ik mij nooit iets van aangetrokken en ik hoop echt dat mijn kinderen dat ook niet doen. Dat is even erg als in de bioscoop je plaats aangeduid krijgen omdat iemand anders vindt dat dat een goede plaats is.
Dit moest mij toch wel even van het hart.
Groetjes,
Inge
@Inge: Maar mooie boeken hoeven toch niet perse 'elitaire' boeken te zijn die je door iemands 'strot duwt'? Er is waanzinnig veel moois dat helemaal niet door strotten geduwd hoeft te worden, maar dat kinderen zelf met graagte smaken.
BeantwoordenVerwijderenEn zoals jij schrijft dat je het fijn vindt dat er nooit iemand in jouw nek stond te blazen als je naar boeken zocht, zo heb ik het juist heel fijn gevonden dat iemand me wél wees op prachtige boeken. Boeken die ik zelf niet ontdekt zou hebben, omdat de bibliotheek ze niet eens in collectie had bijvoorbeeld. Of omdat ik van die auteur één saai boek had gelezen en hem verder -ten onrechte- afgeschreven had. Of omdat je bij sommige boeken net een beetje achtergrondinformatie nodig hebt om nog meer van het verhaal te kunnen genieten. Of om duizend-en-een redenen meer. 't Is maar net wat je referentiekader is.
Wat betreft mijn voorgaande opmerking over leeftijdsaanduiding: dat was ludiek bedoeld, ik nam aan dat dat duidelijk was.
Verder schrijf je in de eerste zin dat je een probleem hebt, maar zolang jij er zelf geen moeite mee hebt dat je zoon die boeken leest, dan heb je toch geen probleem? Dan zou ik me niet op de zenuwen laten werken, maar gewoon de weg volgen die mij het beste lijkt.
Niet dat ik zot ben van Geronimo Stilton, maar wij hebben vroeger ook allemaal onze eigen pulp mogen lezen zonder opgestoken vingers.
BeantwoordenVerwijderenGeronimo Stilton is geen schrijver, maar een logo. Een merk dus, net als Levis of Mercedes. De boeken onder dat merk worden geschreven in een schrijffabriek en gepromoot door een promotiefabriek.
BeantwoordenVerwijderenOverdrijf ik? Ik citeer de Vlaamse GS-uitgever Jos Baeckens: "Intussen is het creatieve brein achter de Geronimo Stiltonverhalen uitgegroeid tot een heel team van ongeveer veertien man dat alle verhalen en zijlijnen bedenkt."
Over de kwaliteit van het werk spreek ik me niet uit. Het gaat mij alleen maar om de hype, die een belediging is voor alle echte kinderboekenschrijvers. Neem nu die wedstrijd voor het Mooiste Kinderboek aller tijden. Als je via internet kan stemmen voor een boek, zet je de poort open voor misbruiken. Met een budget als de Stiltonfabriek is alles mogelijk. Als die verkiezingen eerlijk verlopen zijn, dan wil ik morgen in Noord-Korea wonen.
Intussen maken scholen en bibliotheken zich belachelijk door Geronimo uit te nodigen voor leesactiviteiten, wat erop neerkomt dat je een werkloze acteur in een carnavalspak binnenhaalt die handtekeningen uitdeelt en spelletjes speelt.
Dat kinderen geloven dat dit beest die boeken echt schrijft, begrijp ik wel. Ook de paashaas, Sinterklaas en koning Albert bestaan voor hen. Maar Stilton is niet te vergelijken met Sinterklaas, eerder met een kaas die we niet lekker vinden maar toch eten omdat er massaal reclame voor gemaakt wordt.
Bibliotheken en scholen zouden beter moeten weten.
Ten slotte nog een goed bewaard geheim: eigenlijk is Stilton een rat, want zulke grote muizen bestaan er niet. Een waarschuwing is hier op zijn plaats. Nooit aaien zonder Teflar-handschoen en mondmaskertje!