Binnen vijf jaar zouden werkgevers hun sollicitanten moeten kunnen onderwerpen aan een hersenscan. Aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam is men volop bezig met het ontwikkelen van de technieken daarvoor. Zo moet de scan alle verborgen kantjes van een sollicitant kunnen blootleggen.
Dat is nu zo een bericht waarbij ik mijn wenkbrauwen moet fronsen. Ik zou me als sollicitant haast naakt voelen moest ik de scan ondergaan. Maar wat me nog angstiger maakt is hoe die evolutie zich kan verderzetten. Kunnen ouders zo'n toestel ook gebruiken om te controleren of het klopt dat hun kind inderdaad heeft uitgehangen waar het beweert? Of om te checken of hun puber wel eens een sigaretje rookt? Wat als mijn vriendin in mijn gedachten kan kijken als ze me vraagt of ik haar nieuwe rok mooi vind? En kan je je dit al voorstellen: "Je ziet er goed uit, mevrouw." "Wacht. Even scannen. Dan zie ik of je het wel meent."
Niet alleen voor de 'leugenaars' kan dit voor genante situaties zorgen. Misschien is het nog confronterender voor diegene die 'voorgelogen' wordt. Alle goede relaties hebben leugentjes en verborgen gebrekjes als cement.
Big Brother is watching you, nu ook al in je gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten