De populaire realityreeks Mijn restaurant nadert de ontknoping. Ik moet toegen dat ik wel wat moeite heb met dit programma. Natuurlijk kunnen televisiemakers deelnemers maken en kraken door precies te kiezen wat ze wel en niet in beeld brengen. Maar dat is zo bij elk realityprogramma.
Wat me vooral stoort is dat deelnemers wordt toegelaten te proeven van hun levensdroom. Ze laten vaak hun werk achter zich om zich te storten in dit avontuur. En ze nemen op hun beurt personeel in dienst. Het is dan aan de kijker om simpelweg per sms te bepalen wie zijn droom en zijn werk verliest, met andere woorden wie ontslagen wordt en opnieuw kan gaan zoeken naar een inkomen.
Natuurlijk weten die deelnemers dat vooraf, maar daar gaat het mij niet om. Waar het mij om gaat is dat de gewone kijker wel enorm veel macht krijgt toebedeeld, zoveel dat hij kan beslissen over levensbelangrijke dingen voor een ander. En dat die kijker dat blijkbaar schromeloos doet. Zonder nadenken gauw een sms'je. Omdat je die ene nu eenmaal sympathieker vindt dan die andere. Dat daar entertainment van wordt gemaakt.
Brrrr, ik gruwel daarvan.
Gelukkig kunnen de deelnemers heel wat bekendheid verwerven door dit programma. Als ze verliezen en daarna met eigen middelen hun droom proberen waar te maken, hebben ze het geluk dat ze door die naamsbekendheid waarschijnlijk gemakkelijker succes zullen hebben dan nobele onbekende mensen die een restaurant willen starten.
BeantwoordenVerwijderen