ijs

Diegenen die me kennen weten dat ik verzot ben op ijsjes. Nu kan je met ijsjes heel veel kanten op: je hebt ze in alle kleuren, texturen en smaken, overgoten met chocola, slagroom en allerhande exotische sausjes, Italiaans of Australisch, als extra op een pannenkoek, met fruit...

Maar niets van dit alles. Ik wil enkel vanilleijs, zonder toevoeging van wat dan ook dat de smaak kan afleiden. Dat lijkt op het eerste zicht heel simpel, maar net dan worden mijn eisen wel heel erg hoog. Zo is er bijvoorbeeld geen enkel merk fabrieksijs dat ook maar in de buurt komt van waard om gegeten te worden. Ze hebben allemaal een vuile nasmaak waar ik echt niet van hou. Ook lang niet alle professioneel gedraaide ijsjes vallen bij mij in de gratie. Te romig of niet romig genoeg, te luchtig of niet luchtig genoeg. Ik heb een exacte voorstelling van hoe een perfect ijsje moet smaken, maar vraag me niet het te beschrijven.

Zo staat er op de plaats waar het Kanaal Kwaadmechelen-Dessel en het Kanaal Bocholt- Herentals bij elkaar komen een ijsvrouw van wie ik het ijs echt kan appreciëren. Ik had er gisteren een fietstocht van meer dan tachtig kilometer voor over om er te geraken. Passeerde onderweg allerlei ijsventers en ijsstalletjes die ik allemaal links (of rechts) liet liggen, met het risico dat de dame waar ik naar op weg was er die dag niet zou staan. Maar gelukkig was ze er wel. En 75 cent per bol, dat is best nog te doen.

Een andere plek die ik elke liefhebber kan aanraden is bij Popeye in Kessel-Lo. Een vrouwtje van ver in de gevorderde leeftijd baat in haar garage een ijssalon uit. Ze blaft al haar klanten af, ze heeft maar twee of drie smaken, maar who cares. Alles wat ik nodig heb is een paar bollen vanille en dat ik daar een zuur gezicht en een ongezellige plek bijkrijg kan me echt niets schelen.

Wie nog plaatsen weet waar ze lekker vanilleijs verkopen, mag het altijd laten weten.