wisseldag

Vandaag hadden we een wisseldag. Dat betekent dat mijn vriendin Marleen en ik de rollen omkeerden. Zij ging een dag verbouwen aan ons toekomstig huis en ik bleef thuis om op Miel (bijna vijf maanden oud) te passen. We deden het eigenlijk voor Marleen, die er wel eens een dag tussenuit wou. Het is niet niks om dag in dag uit bijna voortdurend opgesloten te zitten in je eigen huis en alleen maar te kunnen moederen.

Maar ik moet toegeven dat ik niet zonder vrees uitkeek naar deze dag. Ik ververs bij momenten wel eens een pamper en geef regelmatig de fles sinds de borstvoeding is teruggeschroefd. Maar ik was nog nooit langer bij Miel alleen gebleven dan de tijd die Marleen nodig heeft om wat boodschappen te kunnen doen.

Het was een vreemd gevoel dat ZIJ MIJ vanmorgen een kus gaf en vervolgens de deur uit ging. En ik die achter bleef met een hoopje baby in mijn handen dat al onmiddellijk rook naar werk aan de winkel. Pamper ververst (grote boodschap). Bad gegeven (heel de kamer nat). Daarna de ene na de andere babyactiviteit voorzien. Als er iets is waar baby's vervelend van kunnen worden is het wel verveling.

Enfin, om een lange dag kort te maken, het was zo een dag waarvan je niet zelf het ritme kan bepalen maar waarop je volledig afhankelijk bent van dat mensje van een paar maanden oud (je dacht toch niet dat het omgekeerd was?) En ondertussen probeer je nog wat huishoudelijk af te wassen en te stofzuigen.

Mijn leuze voor vandaag: Leve de moeders! Wie hen nog ooit onderschat is niet van deze wereld.

Maar het was toch een toffe dag, zo mannen onder elkaar. En ik voel me precies net iets meer vader dan anders. Ik kan niet ontkennen dat ik daarvan geniet.