Op dagen als vandaag denk ik natuurlijk terug aan de Sinterklaasspanning uit mijn kindertijd. Op Sinterklaasavond moesten we altijd vroeg naar bed, want de sint moest op één nacht natuurlijk bij heel veel kinderen langs, en dan kon hij maar beter op tijd beginnen. We lagen dan in bed te luisteren naar elk geluid, maar konden alleen onze ouders horen stommelen op de zolder. Dat leek ons nog veilig. De ochtend van zes december waren we veel te vroeg wakker. De biologische klok tikte op Sinterklaasdag toch altijd anders. Dan kwam natuurlijk het spannendste. Mijn zussen en ik slopen voorzichtig de trap af. Wie durfde de deur opendoen? Want het ergste dat er kon gebeuren was dat we te vroeg waren. Dat Sinterklaas nog niet klaar was! Dat hij nog volop bezig was in onze woonkamer! Daarom luisterden we lang genoeg aan de deur, maar nooit was er iets te horen. En wat zou er voor ons klaar liggen? Toch niet de roe? Want we waren natuurlijk nooit alleen maar braaf geweest het afgelopen jaar.
Ik moet zeggen dat Sinterklaas ons altijd goed gezind was die jaren. Wat ik me vooral herinner is dat we veel kregen. De tafel was veel te klein om alles uit te stallen. We wisten nooit waar we moesten beginnen met kijken, maar één ding dat ik toch altijd zo snel mogelijk controleerde, was of er toch niet ergens een roe lag.
In het Nederlandse Oosterhout is vandaag een man van 44 opgepakt. Hij is verantwoordelijk voor twee valse bommeldingen in een basisschool waar een Sinterklaasfeestje aan de gang was. Hij beweerde aan de politie dat hij geïrriteerd was door het lawaai.
Kijk, zo iemand zou eens terug die Sinterklaasspanning moeten kunnen voelen. Met onzekere pasjes naar beneden, heel voorzichtig de deur opendoen, en dan ligt er... (vul zelf maar in).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten