Over precies een week worden de winnaars van de Gouden Uil voor jeugdliteratuur bekendgemaakt tijdens een uitzending op Canvas. Maar kijken hoef je niet meer te doen, want ik verklap nu al welk boek met het beeldje gaat lopen.
Twee outsiders en drie kanshebbers waarvan er één torenhoog favoriet is, zo ziet de shortlist er dit jaar uit. Het is natuurlijk altijd moeilijk je in te leven in de logica van de juryleden. In hoeverre speelt het bijvoorbeeld mee dat Harm de Jonge al zo vaak naast de Gouden Uil heeft gegrepen? En ook wat Joke van Leeuwen betreft is het al twaalf jaar geleden dat ze op het hoogste trapje mocht staan. Maar toch zijn deze twee voor mij de outsiders van dit jaar.
Harm de Jonge is zo een auteur die gewoon verdient ooit de Gouden Uil te winnen, maar ik hoop dat het toch niet met Tjibbe Tjabbes' wereldreis zal zijn. Een goed boek, dat alleszins, waarin de fantasie ongebreideld zijn gang mag gaan in een niet echt gebeurde ontdekkingsreis. Maar het boek is niet meer dan dat. Te weinig gelaagdheid dus om in aanmerking te komen voor de Gouden Uil. (winstkans 8%)
Een halve hond heel denken is het haast traditioneel informatief boek uit het lijstje. Voor Joke niet de eerste non-fictie, want met bijvoorbeeld Waarom een buitenboordmotor eenzaam is, was ze al eerder genomineerd. Een halve hond heel denken is een heel verrassend en interessant boek over het bedrog van het beeld, maar jammer voor Joke: de concurrentie is dit jaar sterker. (winstkans 12%)
Die concurrentie zou wel eens kunnen komen van Jaap Robben en Benjamin Leroy met Zullen we een bos beginnen? De auteur heeft heerlijke poëzie geschreven vanuit een ontwapenend kinderlijk standpunt. De tekeningen van Benjamin Leroy zijn niet gewoon illustraties bij de gedichten, maar geven op hun beurt die kinderlijke wereld voortreffelijk weer en vertellen zelf weer nieuwe verhalen. Volg bijvoorbeeld maar eens wat de kapitein en zijn tweekoppige bemanning uit het eerste gedicht nog allemaal verder beleven in de rest van deze bundel. (winstkans 20%)
Dat Els Beerten een kanjer van een historische roman heeft geschreven slaat niet alleen op het aantal bladzijden. Met Allemaal willen we de hemel heeft Els Beerten alleszins haar voorlopig meesterwerk geschreven. Met het boek heeft ze al bekroningen binnengehaald, en dat het op de shortlist van de Gouden Uil staat is niet meer dan verwacht. Terecht ook, want met het lezen van dit boek kan je laagje na laagje afpellen. In een rijk historisch kader moet je als lezer meebalanceren op de dunne scheidingslijn tussen goed en kwaad. (winstkans 27%)
Maar de winnaar van dit jaar wordt toch Het geheim van de keel van de nachtegaal. Peter Verhelst heeft met heel poëtische, muzikale taal het bekende sprookje herwerkt tot een paleis met heel veel extra torentjes en balkonnetjes. Carll Cneut heeft er met een schitterend kleurenpalet en heel sprekende personages magistrale illustraties bij getekend. Dit boek is een bewijs dat het geheel veel meer kan zijn dan de optelsom van wat auteur en illustrator hebben verwezenlijkt. De magie tussen Verhelst en Cneut werkt! Het was dan ook prettig te horen hoe ze vanmiddag tijdens Mezzo op Radio 1 vertelden dat wat hen betreft er nog geen einde is gekomen aan hun samenwerking. (winstkans 33%)
Mijn reactie op jouw stuk heb ik op "Vertel eens" geplaatst. Maar misschien maak ik er nog een blogpostje van.
BeantwoordenVerwijderenUiteindelijk ... heb ik op "Zullen we een bos beginnen" getipt als winnaar. En op Thomése. Of we goed hebben voorspeld, Stefan? Het houdt er alleszins de spanning in, niet?