dozen vol boeken

Gisteren ben ik na wat vakantie opnieuw gaan werken. Eerste taak: een hele waslijst aan mails lezen en beantwoorden. Na bijna drie weken dikt zo een lijst serieus aan.
Daarna ben ik in de zichtzendingen van februari en maart gedoken. Elke maand krijgen we van de boekhandel enkele dozen met alles wat er in jeugdboekenland verschenen is. Door de drukte van de Jeugdboekenweek is de zichtzending van februari blijven liggen. Die van april komt er spoedig aan, ik had dus een hoop werk.
Die zichtzendingen bekijken is een van de aangenaamste dingen van mijn job. Het uitpakken van zo een doos is als het openmaken van een verjaardagscadeau. Op zoek naar het lekkere koren tussen het kaf. Sommige boeken vallen al onmiddellijk af: die niet veel meer te bieden hebben dan glittertjes en geurtjes bijvoorbeeld. Of prentenboeken waar de barokke zeemzoetigheid vanaf druipt. Ook de zus van die bekende muisreporter komt er bij ons niet in, met haar broer alleen al is mijn pijngrens wel bereikt. En ook met de niveauboeken is kritische zin wel gepast. Het verhaal moet ook wat te bieden hebben.
Maar gelukkig zijn er ook wel weer boeken die je met liefde wil ontmoeten. Gevestigde waarden die weer met een nieuw werk uitpakken of onbekende namen waarvan de kaft en de eerste pagina me doen beslissen meer te lezen. Ik vertrek dan altijd naar huis met een stapel boeken onder mijn arm. Bedliteratuur voor zover Miel dat toelaat. Gelukkig begrijpt Marleen dat dit ook bij mijn job hoort.
Er zijn volgens mij weinig mensen die zo graag werk mee naar huis nemen...