leuk?

Deze dagen zijn we in de bibliotheek volop bezig met het verwerken van de resultaten van Lees17. Lees17 (lees eens even) is een Limburgs leesbevorderingsproject waarbij kinderen zo veel mogelijk boeken lezen en hun top 5 samenstellen. Aan de hand daarvan worden de populairste boeken van de Limburgse jeugd bepaald.

Aan de kinderen wordt ook gevraagd te motiveren waarom ze die boeken in hun top 5 hebben opgenomen. Je leest dan honderd keer motivaties als 'het was een leuk boek'. Het boek op 1 was dan het leukst, het boek op 2 net iets minder leuk, op 3 staat een boek dat gewoon leuk was, op 4 een minder leuk boek en het boek op 5 was het minst leuk van al.

Wat kan je daaruit besluiten? Ten eerste dat kinderen niet weten hoe ze boeken moeten beoordelen. 'Leuk' is een woord dat zo ontzettend weinig zegt. Zou het echt niet mogelijk zijn om kinderen te doen nadenken over taalgebruik, karakterschetsen of verhaallijnen? Toch zeker op het einde van de basisschool?

Een tweede conclusie: blijkbaar moet voor kinderen een boek leuk zijn om goed te zijn. En dat vind ik enorm jammer. Neem nu bijvoorbeeld Mijn zusje is en monster van Marta Heesen of Het boek van alle dingen van Guus Kuijer. Dat zijn boeken die je toch moeilijk het etiket 'leuk' kan opkleven. Ze gaan over dingen die soms erg dramatisch of triest zijn, maar het zijn wel fantastische boeken. Hoe kunnen we kinderen zover krijgen dat ze ook boeken die niet zomaar 'leuk' zijn leren waarderen?

Dat zijn vragen waar ik wel mee zit.