zeker lezen

De hondeneters

(Marita de Sterck)

Victors lichaam probeerde te gaan liggen. Alles in Victor

smeekte om snelle bewegingen, maar het piepen van het beest

maakte duidelijk hoe het moest. Victor bewoog zo voorzichtig

als hij maar kon, maar het ijskoude slib vrat zijn krachten op.

Terwijl elke spier verkrampte, schoot het door Victor heen:

Django leefde. Ernest Vervoort niet meer.

Wanneer Marita de Sterck komt aanzetten met een boek voor jongeren is het altijd likkebaarden. En ook bij haar nieuwe boek, De hondeneters, worden weer verwachtingen ingelost. Wat zich aandient als een eenvoudig verhaal, maar met een originele invalshoek, blijkt uiteindelijk over veel meer te gaan dan dat. Die invalshoek is de hoofdpersoon Victor die aan epilepsie lijdt, maar die zich dankzij zijn Mechelse herder Django - die Victors aanvallen kan voorspellen - weet te redden. We schrijven de laatste jaarwisseling van Wereldoorlog I. Wanneer Django verdwijnt gaat Victor naar hem op zoek. Voor Victor, die is opgegroeid binnen de beschermende muren van zijn vaders notariswoning, is het contact met de buitenwereld een schok. Hij verneemt dat zijn hond waarschijnlijk in handen van hondenslachters is gevallen. Hij zal van Mechelen naar Boom moeten reizen om Django terug te vinden. Wat volgt is in eerste instantie het relaas van bijzondere ontmoetingen met een heleboel intrigerende personages. Met de mooie Anna bijvoorbeeld die meer wil dan alleen liefde. Met Flor, die verboden liedjes zingt. Met de vrouw met de baard, die alleen nog zichzelf heeft om te geven. Met Trezeke Viool, die veel meer geeft aan mannen dan alleen haar lichaam. En met nog een nog een heleboel andere personages.

Maar naar het einde toe trekt Marita de Sterck alle registers open. Thema's die tot dan slim verdoken waren komen nu bovendrijven. Over het verzet, over een moord, over hoe niets is wat het lijkt, over hoe mensen streven naar rechtvaardigheid, maar zonder zelf aan het kwaad te kunnen ontkomen. Langzaam komt Victor ook achter de onontkoombare waarheid over zijn broer die door vaders druk naar het front is getrokken.

De auteur heeft zich enorm sterk gedocumenteerd. Verhalen over de Eerste Wereldoorlog gaan heel vaak óf over het leven aan het front óf over de mensen die achterblijven in bezet gebied. De streek van Dijle en Rupel is prachtig in beeld gebracht. Maar alhoewel dit verhaal zich afspeelt tussen Mechelen en Boom is het bewonderenswaardig hoe sterk Marita de Sterck de gruwel van het front in de Westhoek voortdurend aanwezig laat zijn.

De hondeneters is een verhaal over gewone mensen die door de oorlog gedwongen zijn in ongewone situaties. Een verhaal over pijn en hoe die pijn je tot inzicht kan leiden. Dat, samen met het sterk historisch kader, maakt dit boek tot een van de sterkste oorlogromans van de laatste jaren.

Voor 14+

mijn score: =====