hoe zou het zijn met...

Hoe zou het zijn met het oude vertrouwde testbeeld? Als je 's nachts op moet om je dreumes de fles te geven, dan zap je wel eens van de ene naar de andere zender op tv. Zo kwam ik deze week om vier uur in de ochtend op RAI iets tegen dat ik in geen jaren meer had gezien: het testbeeld.

Dertig jaar geleden was het testbeeld een vertrouwd gezicht op het scherm. Dat was nog in de tijd dat er niet non-stop herhalingen of commercials te zien waren op tv. De tijd dat de programma's pas om zes uur 's avonds begonnen met Klein klein kleutertje. Het testbeeld vulde het scherm al die uren daarvoor. Ik meen me te herinneren dat het vergezeld werd met een eindeloze tuuuuuuuuut-toon, maar als je het volume van je tv uitzette had je daar geen last van.

Wat de bedoeling van het testbeeld was heb ik nooit begrepen. Wie het ooit heeft ontworpen is volgens mij eveneens een goed bewaard geheim. Maar door zijn spel van kleuren en vlakken kan het best tippen aan een Mondriaan. Het is minstens even bekend. Zou de ontwerper ooit betaald zijn geweest voor zijn werk? Krijgt hij nog royalties telkens het op het scherm verschijnt? Of loopt er nog ergens een miskend kunstenaar rond?

En dat het niets te bieden zou hebben is ook niet echt waar. Ik heb er altijd een soort gezicht in gezien dat je regelrecht aankijkt, wat maakt dat je er naar kan blijven terugkijken. Ik herinner me ook dat ik als kind met mijn vriendjes voor tv zat en dat we met z'n allen probeerden het testbeeld over te tekenen. Op die manier was het testbeeld toch al een creatief kinderprogramma avant la lettre.