motivatie

In een vorig leven heb ik nog les gegeven aan de lagere school. Vorige week kreeg ik een mail van een moeder van een leerling die ik in het vijfde leerjaar bij me had. Haar dochter moet, als ik me niet vergis, nu zestien zijn.

Dit was de mail:
"Er zijn zo van die leerkrachten die altijd zullen bij blijven hé ... Bijvoorbeeld die leerkracht die aan Liesbeth gezegd had dat ze toch maar eens iets moest inzenden voor Soetendaelle.
Ze heeft dat dit jaar terug gedaan en heeft gisteren bericht gekregen dat ze een prijs behaald heeft met 5 gedichten.
Liesbeth fier, ik fier, ...
Nog eens bedankt voor de allereerste motivatie."

Leuk toch? Tevens een bewijs dat wat recensent Pjotr van Lenteren hier beweert niet klopt. Natuurlijk maak je in het onderwijs van je hele klas geen literatuurliefhebbers. Maar het zijn de uitzonderingen op de regel die het hem doen. Voor die kinderen kan je echt iets wezenlijks in hun leven veranderen.