Ik heb mezelf even vrij gegeven van het lezen van Fantasia, het boek dat het 'mooiste kinderboek aller tijden' zou zijn. Wie de stukjes die ik er tot nu toe over geschreven heb gelezen heeft, weet dat ik van dat laatste nog niet echt overtuigd ben. Ik verzamel al mijn moed weer bij elkaar en herhaal mijn voornemen: Als het goed is zal ik het ook zeggen.
Twee rijken van Fantasia heeft Geronimo Stilton al achter de rug. Verander van decor en vertel nagenoeg hetzelfde verhaal, moeten de makers gedacht hebben. Zo komt het toch bij me over als ik samen met Stilton het derde rijk, Dragonië, binnenstap. De opbouw is alleszins dezelfde: eerst maak je via een kaart kennis met alle plaatsen die interessant kunnen zijn voor het verhaal, maar waar uiteindelijk weinig of niets gebeurt. Ook nu weer gaat het richting kasteel van de koning van het rijk om daar toestemming te vragen door zijn land te reizen. Het valt zelfs op dat de vorm en plattegrond van al die koninkrijken op elkaar lijken: steeds vind je de toegangspoort in het noordwesten en het koninklijk paleis in het oosten. En ook nu weer vindt Geronimo in zijn kistje een voorwerp als hij het rijk binnenstapt (een gouden tand) en zal hij dat voorwerp nodig hebben om die doorgang te kunnen krijgen.
Verder zijn er weer de gekende ingrediënten: een zedenles hier en daar (bijvoorbeeld "Wie een vriend vindt... vindt een schat") en wat slapstick (deze keer loopt een draak gillend weg terwijl zijn staart in brand staat).
Onderweg is er nog de Bulderberg, een berg die volledig uit op elkaar gestapelde stenen bestaat.
Opeens begon de gids te fluisteren: 'De Bulderberg! Errr worden veel verhalen verteld, maarrr niemand kent het echte geheim, omdat... GEEN ENKELE REIZIGERRR OOIT DE ANDERE KANT HEEFT GEHAALD!'
Geronimo ontdekt dat je volledig stil moet zijn als je de berg wil beklimmen omdat het minste geluid een lawine kan veroorzaken. Dat doen hij en Prulletje Prulschrijver dan ook.
Aangekomen in het dal, moest de pad plotseling niezen... Hatsjoe! We voelden de aarde BEVEN, en hoorden een donderslag! KABOEMMM! Een enorme stenenlawine donderde van de Bulderberg naar beneden. Maar we renden voor ons leven. Wij hadden het gered!
Dat is meteen weer zo een schoolvoorbeeld van waar het in dit boek telkens misloopt: steeds worden hoge verwachtingen geschapen (geen enkele reiziger heeft ooit de andere kant gehaald!). Vervolgens worden die verwachtingen niet ingelost omdat de oplossing voor het probleem te simpel is (wie stil is geraakt de berg wel over). De spanning wordt volledig de nek omgedraaid door slapstick (de pad niest en de stenen rollen naar benden. En weer volgt een veel te gemakkelijke oplossing voor het probleem dat ontstaan is (gewoon hard lopen volstaat). En er wordt besloten met een zin alsof er ik weet niet wat gebeurd is (Wij hadden het gered!)
Toch zit er deze keer ook wat nieuws in: een echte liefdesgeschiedenis! Waar gaat het om? Vlammenwerper, de koning der draken, lacht nooit.
Vlammenwerper haalde zijn poot voor zijn snuit weg. Ik begreep waarom hij niet lachte: hij miste een tand. Dat was dus zijn GEHEIM! Ik kreeg een idee: ik gaf hem de gouden tand uit het muziekdoosje.
Wanneer Vlammenwerper de tand tussen zijn andere tanden stopt, durft hij weer lachen. Hij meent dat ene Prinses Vlamalia nu wel met hem zal willen trouwen en stuurt haar een aanzoek.
Verder moet Geronimo Stilton ook nu weer een verhaal vertellen om in de gunst van de koning te komen. En dat is toch iets wat ik de makers moet nageven: ze hebben blijkbaar grondig opzoekwerk verricht. Zo kom ik te weten dat Beowulf, een oud-Engels dichtwerk, de inspiratie was voor Tolkiens In de ban van de ring en dat er een verschil is tussen drakenverhalen in het westen (waar draken steeds door helden overwonnen worden) en in het oosten (waar draken een symbool zijn van geluk en voorspoed). De manier waarop ze die verhalen dan vertellen is dan wel zo saai dat ik me echt niet kan voorstellen hoe daardoor kinderen kunnen geboeid worden.
Ook de gids die telkens meegaat en deel mag uitmaken van de Fantasia Club lijkt een vast gegeven te worden. Deze keer is het Drakelijntje en zij volgt de twee helden naar het volgende rijk.
Wat staat ons nog allemaal te wachten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten