ik lees Stilton! #7

Geronimo Stilton en Prulletje Prulschrijver trekken verder naar het paleis van Strega, de koningin van de heksen. Dat paleis is een hoge toren van doodskoppen in de vorm van een heksenhoed, en omringd door een gracht vol gigantische schorpioenen. Onmogelijk daar binnen te komen, meent Prulletje Prulschrijver. Maar plots herinnert hij zich een geheime gang. Opnieuw kiest de auteur voor een belachelijk eenvoudige oplossing die elke spanning uit het verhaal haalt.

Tussendoor vertelt Prulletje aan Geronimo wat meer over Strega. Ze bezit megamagische krachten. Daarmee kan ze iedereen tot haar persoonlijke slaaf maken. Geronimo bedenkt (en het staat in steeds groter wordende letters): Maar... een eerlijk iemand die goed nadenkt, kan zijn macht ook voor het goede doel gebruiken. Dit is een zedenpreek die er op dit moment niet eens toe doet, een stuk moraal zoals je honderd jaar geleden in kinderboeken tegenkwam. Enfin, iets wat ik niet graag in jeugdliteratuur van nu zie staan.

De twee sluipen verder als een salamander, zodat ze niet gezien worden. Opnieuw ter afwisseling krijg je in een apart vakje wat informatie over de salamander cadeau: Een klein reptiel dat veel op een hagedis lijkt. Dat een salamander geen reptiel is maar een amfibie en dus mijlenver van de hagedis af staat, is waarschijnlijk een foutje waar de auteur overheen heeft gekeken.

Uiteindelijk komen de muis en de pad in de heksenburcht aan, midden in de balzaal, waar het op dat moment vergeven is van de heksen. Allemaal willen ze de twee te lijf, maar Strega grijpt in en roept Geronimo en Prulletje bij zich. In het paleis vliegt ook de reptovlerk. Prulletje waarschuwt Geronimo niet in de ogen van het wezen te kijken, anders is hij voor de rest van zijn leven versteend. Bestaat er een wet tegen plagiaat van Griekse mythologische verhalen?

De heks tracht Stilton in de val te lokken door hem iets te drinken of te eten aan te bieden, maar Prulletje herinnert hem er net op tijd aan dat al wie iets eet of drinkt in Wicca, het rijk nooit zal verlaten. Strega wordt zo kwaad dat ze haar hand uitsteekt en een bliksemflits uit haar pink afvuurt op de muis en de pad. Maar Geronimo herinnert zich net op tijd het plantje in zijn rugzak. Toevallig een plantje dat uitgestorven is en dat Strega nodig heeft voor haar toverdrankjes. In ruil voor het plantje dwingt Stilton de doorgang door Wicca af.

Maar vooraleer ze het rijk kunnen verlaten komen de twee nog oog in oog te staan met 695 monsterlijke weerwolven. Ze worden omsingeld, maar lopen zo snel ze kunnen (ik vraag me af hoe je dat doet uit een omsingeling) naar de poort van het volgende rijk, Atlantis.

Een eerste balans die ik van dit boek opmaak is dat het wel enorm gemakkelijk geschreven is. Er duiken ontzettend veel mogelijke problemen op, maar telkens zijn er lachwekkend gemakkelijke oplossingen. Dat wordt echter verdoezeld door het ongelooflijk snelle tempo waarop allerlei nieuwe clichématige fantasie-elementen worden aangebracht. Zo heeft de jonge lezer toch de indruk in een verhaal te zitten waarin veel gebeurt.

Over de illustraties heb ik nog niets gezegd. Ze zijn stripachtig, erg vlak en in overvloed aanwezig. Ik toon hierboven de illustratie die ik tot nu toe het best vind (klik om te vergroten), omdat er wel wat dreiging uit spreekt, alhoewel het effect naar mijn mening veel sterker zou zijn zonder het gehuil van de wolven erbij.

Op naar het volgende rijk.