de koning is dood

Een echte fan ben ik nooit geweest, maar een terugblik op de carriëre van Michael Jackson in de BRT Top 30 leert toch dat hij zichzelf niet voor niets de King of Pop mocht noemen. Michael stond met maar liefst 38 singles (solo) in de Top 30. Samen goed voor een notering van 349 weken. 10 singles konden de toppositie veroveren:

One day in your life voerde 3 weken de top aan en ging de strijd aan met The Caribbean disco show van Lobo en Japanese Boy van Aneka.

Billy Jean stond 1 week op 1 en moest de concurrentie aangaan met Goodnight Saigon van Billy Joel, Last night the deejay saved my life van Indeep en 99 luftballons van Nena.

Beat it haalde 3 weken de top en concurreerde met David Bowies Let's dance, Sweat dreams (are made for this) van Eurithmics en Comment ca va van The Shorts.

Thriller stond 2 weken op 1 en wedijverde met You are van Dolly Parton en Love of the common people van Paul Young.

I just can't stop loving you haalde 6 weken de top en concurreerde met Who's that girl van Madonna, Hélène van Julien Clerc en La bamba van Los Lobos. Het nummer werd pas van de eerste plaats gestoten door Michaels eigen Bad.

Bad stond 4 weken bovenaan en moest het opnemen tegen Boys van Sabrina en Never gonna give you up van Rick Astley.

Dirty Diana stond 3 weken bovenaan en ging de strijd aan met Nothing's gonna change my love for you van Glenn Medeiros, Ye ke Ye ke van Mory Kante en Fast car van Tracy Chapman.

Smooth criminal topte 2 weken en ging de concurrentie aan met Orinoco flow van Enya.

Black or white stond 5 weken op nummer 1 en nam het op tegen Let's talk about sex van Salt-n-Peppa en Smells like teen spirit van Nirvana.

Remember the time topte reeds enkele weken later en stond 1 week op 1, in een strijd met She goes nana van de Radios en I can't dance van Genesis.

Karlijn Stoffels jarig

Vandaag wordt Karlijn Stoffels 62, de auteur van wie velen vinden dat ze de laatste tijd het literaire kinderboek de rug heeft toegedraaid. Of dat zo is laat ik voorlopig in het midden. Haar laatste boek Tegen de muur op ligt nog op mijn nachtkastje te wachten om gelezen te worden.

Wat zeker wel waar is, is dat Karlijn in het verleden prachtige dingen geschreven heeft. Mosje en Reizele bijvoorbeeld (12+, Gouden Zoen 1997, nominatie Gouden Uil 1997), een dramatisch verhaal over Joden tijdens de bezetting. Of Rattenvanger (14+, Zilveren Griffel 2001, nominatie Gouden Uil 2001), waarin de humor en zelfspot van hoofdpersonage Lori dit verhaal over ongewenste seksualiteit ver boven het modale probleemboek laat uitstijgen.

Maar mijn persoonlijke favoriet is toch Koningsdochter, zeemanslief (12+, nominatie Gouden Uil 2006). Een tijdloos, poëtisch verhaal waarin Karlijn Stoffels heerlijk lyrisch te werk gaat. De grote verhaallijn lijkt in dit boek ondergeschikt. Via kleine raakpunten worden individuele verhaallijnen aan elkaar geregen. Maar al deze verhalen maken duidelijk dat iedereen in zijn leven pijn tegenkomt en dat ook liefde zonder pijn niet bestaat.

mijn score:

Mosje en Reizele ====

Rattenvanger ====

Koningsdochter, zeemanslief =====

mijn lerares

Vorige week schreef ik over al die leerkrachten van de lagere en middelbare school die me niet aan het lezen hebben gekregen. Vandaag vertel ik wie dan wel de eerste aanzet heeft gegeven. Haar naam herinner ik me wel. Ze heette Mieke Vantroyen en was mijn lerares Nederlands aan de normaalschool. Mieke was zo een dame die elk puntje op elke i eiste. Eentje die je beter niet tegen kon hebben. Heel principieel ook. Maar tegelijk ook iemand voor wie ik toch wel bewondering had. Jeugdliteratuur was haar dada. Ze wilde ons aan het lezen krijgen, niet omdat dat zo hoort in een opleiding voor leerkracht, maar omdat ze er zelf zo weg van was. En dat was het verschil met al die andere leerkrachten: ze sprak erover met passie.

Mieke bracht me in aanraking met Astrid Lindgren, Annie M.G.Schmidt, Jan Terlouw, Guus Kuijers Madeliefboeken (de enige waar ik niet van hield). Allemaal auteurs of boeken die zelfs eind jaren 80 al op gevorderde leeftijd waren, maar het was tenminste een begin.

We kregen de opdracht dat jaar vijf kinderboeken te lezen. En Mieke kreeg het voor elkaar dat ik inderdaad vijf boeken helemaal uit las. Geen zes, maar wel vijf. En ik herinner me dat ik De gebroeders Leeuwenhart toen het mooiste boek vond dat ik ooit gelezen had.

De toon was tenminste al een klein beetje gezet. Wie het vuur definitief aanwakkerde vertel ik een volgende keer.

Maar voor nu: hip hip hoera voor Mieke Vantroyen!

mijn droom

Afgelopen nacht had ik nog eens zo een echte jongensdroom. Over ridders en soldaten in de middeleeuwen. Over een stad die belegerd werd. Over troepen die net op tijd te hulp schoten. En over een list die ervoor zorgde dat uiteindelijk de goeden konden winnen.

Heerlijk!

(Wil je weten hoe de list in elkaar zat? De goeden zaten allemaal op de tweede verdieping en de vijand op de eerste. Toen de vijand de goeden wilde bestormen kropen de goeden snel door de ramen naar buiten. De vijand vond dus niemand op de tweede verdieping. Vlug namen de goeden de plaats in van de vijand op de eerste verdieping, en met hun kruisbogen schoten ze omhoog door het plafond tot op de tweede verdieping. Echt waar! Zo simpel was oorlog voeren in de middeleeuwen.)

vaderdag

Gisteren was voor mij mijn eerste vaderdag. De onthaalmoeder had iets voor me gemaakt en Miel had helemaal alleen... bij haar schoot gezeten toen ze het knutselde. Vertederend toch?

Dat vader zijn heb ik trouwens volop mogen practiseren. Zoonlief had de hele dag meer dan 39 graden koorts. Slapeloze nacht. Dokter van wacht. Troosten. Vertederend toch?

mijn leraar

Onderwijsmensen en kinderen leesplezier bijbrengen. Het zijn twee dingen die - gelukkig enkele uitzonderingen buiten beschouwing gelaten - niet vaak te verenigen zijn. Ik ben allezins in mijn hele schoolloopbaan geen leraar tegengekomen die me kon doen inzien dat boeken lezen heel plezierig kan zijn. En daar kan ik me jaren later inwendig nog druk om maken.

Gisterenmiddag gingen Marleen en ik even wat eten in een restaurantje. En wie zat er enkele tafels verder? Mijn leerkracht Nederlands van het vierde middelbaar. Een man van wie me maar heel weinig is bijgebleven. Zelfs zijn naam herinner ik me niet meer. Maar één gebeurtenis staat nog glashelder ergens vooraan in mijn geheugen. We moesten van de man allemaal een boek lezen en een boekbespreking maken. We werden niet echt begeleid in onze boekenkeuze en dus wist ik niks beter uit te kiezen dan Richard Adams' Waterschapsheuvel. Toen ik de boekbespreking verbeterd terugkreeg stond er in rode pen op geschreven: Het is zo goed dat ik moeilijk kan geloven dat het van jou is. Voorzien van een schamele 7/10, alsof hij voor iets wat hij zo goed vond moeilijk een onvoldoende kon geven, maar mij toch ook niet echt wilde feliciteren met mijn werk. Nu geef ik toe dat ik het boek helemaal niet had uitgelezen. Me een beetje liefde voor literatuur bijbrengen had meneer niet voor elkaar gekregen. Maar de boekbespreking had ik wel degelijk van de eerste tot de laatste letter zelf gemaakt.

En gisteren zat hij daar dus aan een tafel bij het raam. Wat meer rimpels dan 23 jaar geleden. En met zijn wat chagrijnig kijkende vrouw naast zich een sensatiekrantje te lezen. Ik denk niet dat hij me herkend heeft. Ik zal op hem ook geen onvergetelijke indruk hebben nagelaten. En dat is misschien maar beter zo.

Bart Moeyaert jarig

Vandaag wordt Bart Moeyaert 45. Bart is onmiskenbaar de absolute top van de Vlaamse jeugdliteratuur. Met weinig woorden weet hij op een fantastische manier sfeer te creëren in zijn boeken. Zijn karakters zijn stuk voor stuk sterk geschetst. Hij is de koning van het tussen de regels laten lezen. Maar Bart is nog veel meer dan dat. Hij is ook poëet, theatermaker...

Het is moeilijk om uit Barts oeuvre een paar titels te pikken. Haast al zijn werken van na 1990 zijn meesterwerken. Maar als ik toch een poging mag doen prijs ik vooral de beklemmende sfeer die van Blote handen (10+, Boekenleeuw 1996, Zilveren Griffel 1996, nominatie Gouden Uil 1996, Prijs van de Vlaamse Gemeenschap 1998, Deutsche Jugendliteraturpreis 1998) zo een pakkend avontuur maakt en de humor en taalvirtuositeit in De schepping (7+, Boekenleeuw 2004, Zilveren Griffel 2004, nominatie Gouden Uil 2004).

Bart stapelde de literaire prijzen in de loop der jaren alleen maar op. Maar zoveel talent heeft wel een nadeel. Bart Moeyaert wordt haast alleen nog met zichzelf vergeleken telkens er een nieuw boek van hem verschijnt.

mijn score:

Kus me ====

Blote handen =====

Mansoor, of hoe we Stina bijna doodkregen ====

Wespennenst ====

Het is de liefde die we niet begrijpen =====

Broere =====

Luna van de boom =====

Het beest heet Mona ====

Verzamel de liefde ====

De schepping =====

Olek schoot een beer ====

De baas van alles ====

kiezen

Als het mogelijk is om op een partij tégen vreemdelingen te stemmen, dan moet het toch ook mogelijk zijn om vóór hen te kiezen. Daarom kleurde ik alle bolletjes achter namen van vreemde origine van een progressieve partij rood.

Bij wijze van statement...

groter

Je bent bijna elf maanden oud. Je kan nog net niet kruipen. Je armpjes zijn zo vaak dat klein beetje te kort. Je kan je nog maar pas rechttrekken, maar niet hoog genoeg naar je zin... Dan smacht je ernaar je wereld groter te maken. Frustraties, huilen en stampvoeten, en af en toe toch al een kleine overwinning.

gelezen in de maand mei

Wolf en hond (Sylvia Vanden Heede en Marije Tolman) - 6+ ====
Tommie en de torenhoge boterham (Lorraine Francis en Pieter Gaudesaboos) - 4+ ====
Al zijn eendjes (Christian Duda en Julia Friese) - 7+ =====
Operatie Bernie Buiten (Hilde Vandermeeren en Lotte Leyssens) -8+ ==
De blinde magiër (Wendy Stroobant) - 14+ ====