Gisteren hadden we Marjolijn Hof te gast in onze bib. Ze gaf een schitterende lezing aan de kinderen van het zesde leerjaar en mocht een Gouden Lijstje onthullen.
De kinderen vroegen haar welke boeken ze zelf het liefst leest. Maar diplomatisch als ze is, wilde ze daar niet op antwoorden. "Maar het is belangrijk dat je heel veel verschillende dingen leest," zei ze. "Wat lezen jullie bijvoorbeeld?"
"Geronimo Stilton," klonk het in koor.
"En wat nog?" vroeg Marjolijn.
"Niks," zeiden de kinderen. "Alleen maar Geronimo Stilton."
"Als ik je baas was, dan zou ik je op een dieet zetten van andere boeken," zei Marjolijn.
Overigens liet ze het daar niet bij. Ze durfde echt wel met de kinderen in discussie te gaan en probeerde hen duidelijk te maken dat een boek van Stilton, dat geschreven wordt door een team, toch iets heel anders is dan een boek geschreven door een auteur. Maar nooit keek ze op de kinderen hun leesgedrag neer. En dat was knap.
De kinderen vroegen haar welke boeken ze zelf het liefst leest. Maar diplomatisch als ze is, wilde ze daar niet op antwoorden. "Maar het is belangrijk dat je heel veel verschillende dingen leest," zei ze. "Wat lezen jullie bijvoorbeeld?"
"Geronimo Stilton," klonk het in koor.
"En wat nog?" vroeg Marjolijn.
"Niks," zeiden de kinderen. "Alleen maar Geronimo Stilton."
"Als ik je baas was, dan zou ik je op een dieet zetten van andere boeken," zei Marjolijn.
Overigens liet ze het daar niet bij. Ze durfde echt wel met de kinderen in discussie te gaan en probeerde hen duidelijk te maken dat een boek van Stilton, dat geschreven wordt door een team, toch iets heel anders is dan een boek geschreven door een auteur. Maar nooit keek ze op de kinderen hun leesgedrag neer. En dat was knap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten