humor

Deze was te leuk om te laten liggen. Klik op de afbeelding om te vergroten.

Sabien Clement jarig

Vandaag wordt Sabien Clement 32. Vlaanderen heeft momenteel een heel sterke lichting jonge illustratoren. En Sabien Clement is er ongetwijfeld één van. Sabien hanteert een stijl die je direct herkent, waarbij heldere kleuren en lijnen in Chinese inkt of balpen centraal staan. Maar ze mengt ook graag verschillende technieken, zoals het gebruik van wrijfletters of oude elementen in collages. Lichaamsverhoudingen zijn er om mee te spelen. Lange nekken en kleine, smalle hoofden. Het geeft haar de mogelijkheid om de personages heel levendig en zwierig weer te geven.

Acht jaar doet ze dit werk nog maar, maar in die tijd heeft ze heel veel erkenning gekregen. Dat resulteerde onder andere in een Boekenpauw voor En iedereen ging op zijn mieren zitten (12+), twee Boekenpluimen en een Gouden Uil voor Linus (10+), dat ze samen met Pieter Gaudesaboos illustreerde en waarvoor Mieke Versyp de tekst schreef.

Uitspraak van Sabien Clement: "Voor mij is een prentenboek pas echt goed als je er bij elke lezing weer nieuwe dingen in kunt ontdekken."

Carll Cneut jarig

Vandaag wordt Carll Cneut 41. Carll Cneut een rijzende ster noemen is een groot understatement. Sinds hij veertien jaar geleden zijn eerste stappen als illustrator heeft gezet heeft hij zichzelf naar de absolute top gepiloteerd. Toch is zijn werk nog steeds in evolutie. Het is waanzinnig hoe hij kleuren steeds intenser kan laten spreken. In details weet hij voortdurend nieuwe verhalen op te wekken. De expressieve kracht van zijn figuren is enorm. Sprookjesachtige prenten die in alles toch vooral een ode lijken te zijn aan de fantasie.

Het kan dan ook niet anders of Carll Cneuts prijzenkast is dik gevuld. Twee Boekenpauwen, twee Boekenpluimen en een Zilveren Penseel staan samen met tal van internationale onderscheidingen in zijn kast te blinken. Maar Carlls magnum opus is voorlopig toch Het geheim van de keel van de nachtegaal (8+), waarvoor hij samen met Peter Verhelst in 2009 de Gouden Uil en de Woutertje Pieterse Prijs ontving. Het huwelijk met Peter Verhelst zorgde voor een boek zoals er maar heel zelden een gemaakt wordt.

Uitspraak van Carll Cneut: "Ik wil graag prenten maken die geen kader hebben. Oneindig aflopen. En die de fantasie van de kinderen willen prikkelen. Zij worden gevraagd om de prenten in hun fantasie te vervolledigen en elk doet dat op zijn eigen manier. Dat vind ik fascinerend. Maar misschien is het een utopie."

gelezen in de maand december

Het verhaal van de beer met zijn zwaard (Davide Cali en Gianluca Foli) - 5+ ===

Anton en het kerstcadeau (Ole Könnecke) - 5+ ===
Alweer het derde boek van Anton, maar in tegenstelling tot de twee vorige nu voor oudere kleuters geschreven. De verhaallijn is minder verrassend deze keer. Maar de tekenstijl van Könnecke, die de klare lijn wel van Hergé geërfd lijkt te hebben, is weer fantastisch. Opnieuw gebruikt hij weer slechts enkele kleuren om een aparte sfeer te scheppen, deze keer grijs, blauw, oranje en wit. Ik ben alleszins een fan.

Paniek in Ploenk (Henk Hardeman en Saskia Halfmouw) - 9+ ===
Een qua taal goed geschreven dertien-in-een-dozijn-verhaal, maar toch vooral niet meer dan dat. Graag had ik deze schrijver eens een originele verhaallijn zien uitwerken, want schrijven kan hij volgens mij wel.

Leopold Leeuw (Loes Hazelaar en Nanne Meulendijks) - 8+ ===
Drie kortverhalen over een leeuw die het niet gemakkelijk heeft koning te zijn. Heel aardig en origineel geschreven, waarbij vooral de gelaagde humor opvalt. Het derde verhaal kan echter niet tippen aan de eerste twee.

liever zo dan met een sms-bericht

Er zijn van die mensen die denken dat in de nacht van oud naar nieuw werkelijk iedereen tot aan de ochtendzon aan het vieren is. Laat ik het voor hen even duidelijk stellen: dat is niet vanzelfsprekend zo.

Vroeger deden wij op oudjaar ook mee aan schranspartijen, gevolgd door eindeloos dansen en met een intermezzo van vuurwerk waarbij de knallen toch belangrijker waren dan het lichtspektakel. Maar nu hebben wij een kind. Een kind dat nog niet beseft wat een oud en een nieuw jaar is en er dus geen rekening mee houdt dat het mama en papa op nieuwjaarsochtend best wat langer kan laten slapen. Bovendien moest mijn vriendin vandaag sowieso om kwart voor zes haar bed uit, want in de zorg moet er ook op nieuwjaarsdag gewerkt worden. We hielden het dus bescheiden gisteravond onder ons tweetjes. Met olijfjes en kaas en een glaasje wijn. En om middernacht gaven we elkaar een innige zoen op de mond en trokken naar bed. Om te slapen.

Maar dat had de vierende massa niet begrepen. De hele nacht door werden we wakkergebiept door mensen die ons per sms absoluut een gelukkig nieuwjaar wilden wensen. Liefst nog verschillende keren na elkaar, om er zeker van te zijn dat de berichtjes toch zouden toekomen. We vlogen dan telkens recht in ons bed, gromden wat en probeerden ons hoofd nog dieper in ons kussen te duwen. En de gsm uitzetten was geen optie, want mijn vriendin gebruikt hem als wekker.

Dus aan iedereen die ons op zo een bericht trakteerde: ik wens jullie in 2010 minstens één slapeloze nacht op een moment dat je de slaap goed kan gebruiken.

Aan alle anderen: ik wens jullie heel veel rust, zodat je uitgeslapen dat kan doen wat het leven bijzonder maakt.