Ik had het graag zelf officieel gedaan, maar kan het toch niet zo goed als Miel het doet. Kijk maar naar het filmpje.
donderdag 11 maart 2010
vrijdag 5 maart 2010
nieuwe blog
De jeugdbib van Ham heeft een hele leuke blog. Ik mag dat zeggen, want ik heb hem zelf gemaakt.
De blog is niet zozeer bedoeld voor kinderen (want kinderen bloggen volgens mij niet) en ook niet echt voor mensen zoals wij die elke dag midden in de boeken staan. Het is eerder bedoeld om mensen die elke dag tussen de kinderen staan een beetje warm te maken voor jeugdliteratuur. Er is ook een fanpagina op facebook met nagenoeg dezelfde inhoud.
De blog heeft een tijdje op proef gedraaid, maar eergisteren hebben we hem bekend gemaakt. Maar nu heb ik bezoekers nodig. Want anders moet ik hem van mijn werkgever weer opdoeken.
dinsdag 2 maart 2010
gelezen in de maand februari
Verhalen uit een verre voorstad (Shaun Tan) - 12+ =====
Shaun Tan leerden we kennen in het tekstloze De aankomst. Maar deze keer bewijst hij ook nog eens een goed schrijver te zijn. Het boek bestaat uit een reeks kortverhalen, surrealistisch, en telkens de lezer verwonderend achterlatend. Mijn favoriet is dat van de buitenlandse student.
Prachtig geschreven, prachtig geïllustreerd en prachtig uitgegeven.
De vriend van de vriendin van de moeder van Maja (Katarina Kieri) - 15+ =====
Op het eerste zicht een aantal losse novelles, over opgroeien, liefde en kwetsbaarheid, maar naarmate het boek vordert blijken ze allemaal ragfijn met elkaar verbonden te zijn.
Na het lezen ben je geneigd het boek onmiddellijk opnieuw te lezen, om door wat je nu meer weet met andere ogen naar de verhalen te kunnen kijken.
De 17de zomer van Maurice Hamster (Laure Van den Broeck) - 14+ =====
Een debuutroman die bij vlagen heel knap geschreven lijkt te zijn en elders dan weer totaal ontspoort. Er zijn momenten dat er te weinig met verhaalelementen gebeurt en op andere momenten zijn vergezochte kunstgrepen toegepast of worden overdenkingen ellenlang uitgeschreven. Bepaalde dialogen zijn erg ongeloofwaardig qua taal. Een Boekenwelp waard? Ik vind van niet.
Roodkapje (Lucy Cousins) - 2+ =====
Bekende en minder bekende sprookjes worden herleid tot enkele zinnen die toch precies de essentie van het verhaal vatten, zodat ze begrijpbaar zijn voor een jonge kleuter. Vaak wordt gebruik gemaakt van herhalingen, waar deze kinderen dol op zijn. Er worden naar hartelust mensen en dieren opgegeten, maar toch wordt het nooit eng. En de heerlijke illustraties zijn precies in de stijl die we van Lucy Cousins gewoon zijn: ruw geschilderd, maar raak.
Shaun Tan leerden we kennen in het tekstloze De aankomst. Maar deze keer bewijst hij ook nog eens een goed schrijver te zijn. Het boek bestaat uit een reeks kortverhalen, surrealistisch, en telkens de lezer verwonderend achterlatend. Mijn favoriet is dat van de buitenlandse student.
Prachtig geschreven, prachtig geïllustreerd en prachtig uitgegeven.
De vriend van de vriendin van de moeder van Maja (Katarina Kieri) - 15+ =====
Op het eerste zicht een aantal losse novelles, over opgroeien, liefde en kwetsbaarheid, maar naarmate het boek vordert blijken ze allemaal ragfijn met elkaar verbonden te zijn.
Na het lezen ben je geneigd het boek onmiddellijk opnieuw te lezen, om door wat je nu meer weet met andere ogen naar de verhalen te kunnen kijken.
De 17de zomer van Maurice Hamster (Laure Van den Broeck) - 14+ =====
Een debuutroman die bij vlagen heel knap geschreven lijkt te zijn en elders dan weer totaal ontspoort. Er zijn momenten dat er te weinig met verhaalelementen gebeurt en op andere momenten zijn vergezochte kunstgrepen toegepast of worden overdenkingen ellenlang uitgeschreven. Bepaalde dialogen zijn erg ongeloofwaardig qua taal. Een Boekenwelp waard? Ik vind van niet.
Roodkapje (Lucy Cousins) - 2+ =====
Bekende en minder bekende sprookjes worden herleid tot enkele zinnen die toch precies de essentie van het verhaal vatten, zodat ze begrijpbaar zijn voor een jonge kleuter. Vaak wordt gebruik gemaakt van herhalingen, waar deze kinderen dol op zijn. Er worden naar hartelust mensen en dieren opgegeten, maar toch wordt het nooit eng. En de heerlijke illustraties zijn precies in de stijl die we van Lucy Cousins gewoon zijn: ruw geschilderd, maar raak.
Abonneren op:
Posts (Atom)
